شب که وقت خوابیدن نیست !

چقدر دلتنگِ تو باشم خوب است گلِ کوچکم؟

چند سالِ نوری انتظار بکشم

تا به دیدارم بیایی؟

چند ساعتِ دیگر زنده بمانم

لبخندت اتفاق می افتد؟

تا کجایِ آینده پشتِ پنجره بایستم

سلام می کنی؟

با چه مقیاسی تنهایی را بسنجم

که دروغ نگفته باشم؟

اصلا بگو ببینم

تو چرا دلت برای من

تنگ نمی شود؟!

مبادا بینِ اینهمه سکوت

فراموشم کرده باشی؟

نکند آینه های قلبت

از بارانِ اشک هایم

بخار بگیرند؟

دیوانه شدم... بیدار شو

شب که وقتِ خوابیدن نیست!

خیلی دلتنگم ...

وقتی دلم ازت میگیره ...

جز تو به کی بگم ؟؟؟


خیلی دلتنگم ...

میای؟

دلم برا دستات

       برا بغلت

          برا عطر تنت

              برا حضورت

                  برا چشمات

                               بدجور تنگ شده

            یه بارم سرزده بیا

                              میای؟؟؟